دو قدم مانده که پاییز به یغما برود

این همه رنگ ِ قشنگ از کف ِ دنیا برود

هرکه معشوقه برانگیخت گوارایش باد......

دل ِ تنها به چه شوقی پی ِ یلدا برود؟

گله ها را بگذار!

ناله ها را بس كن!

تا بجنبيم تمام است تمام!!

آذر ديدي كه به برهم زدن چشم گذشت....

ياهمين سال جديد!!

بازكم مانده به عيد!!

اين شتاب عمراست ...

من وتوباورمان نيست كه نيست!!

زندگي گاه به كام است و بس است؛

زندگي گاه به نام است و كم است؛

زندگي گاه به دام است و غم است؛

چه به كام و

چه به نام و

چه به دام...

زندگي معركه همت ماست... زندگي ميگذرد...

زندگي گاه به راز است و ملامت بدهد؛

زندگي گاه به ساز است و سلامت بدهد؛

زندگي گاه به ناز است و جهانت بدهد؛

چه به راز

و چه به ساز

و چه به ناز...

زندگي لحظه بيداری ماست زندگی میگذرد.

 به تو سوگند به راز گل سرخ

و به پروانه که در عشق فنا میگردد

زندگی زیبا نیست....

آنچه زیباست تویی...

توکه آغاز من و لحظه ی پایان منی...

 گاهی نیاز داری به یه آغوش بی منت

 باور کن فرقی ندارد...

خواب باشم یا بیدار...

همیشه زیباترین تصویر

در جلو چشمانم

آغوش توست...

هنوزهم وقتی باران می بارد

تنم را ب قطرهای باران میسپارم

میگویند اب رساناست

شاید دستهای من را هم به دستهای تو رساند...

 وقتی به آسمون نگاه می کنم

خوشحال میشم...

چون با وجود فاصله ها

بازم زیر یه آسمونیم

افکار عاشقانه ام را جمع میکنم

دسته گلی می شود شبیه تو...

برای تو..

 وای از خیال تو!

که وقتی می آید...

دلم را گرم می کند،

چایم را سرد.....

اگرچه از تو دورم ...

اما تورا در قلبم حس می کنم....

حتی نزدیک تر از آن دو عاشقی

که در آغوش هم هستند....

 از یکی می پرسن اگر عشقت بمیره

چیکار میکنی؟؟

میگه منم واسش میمیرم....

میگن اگه داداشت بمیره چی؟

میگه:

واستا واستا خودم بمیرم نمیذارم داداشم بمیره

سلامتی تمام اونایی که داداشیشون

رو از دست دادن و هیچ کاری نتونستن بکنن...

 آغوشت را تــنگ تر کن...

حســـادت میکنم

به هوایی که

میان من وتوست

آغوشت را تنگتر کن...

 بـــی مرز میخواهمت ....

 چه خوش خیال است...

فاصله را می گویم ...

به خیالش تو را از من دور کرده...

نمیداند تو جایت امن است...

اینجا

میان دلم

ای خدا تا کی دوری؟؟؟